Υπάρχουν θέματα για τα οποία όλα τα άτομα που μετέχουν στο φεμινιστικό κίνημα συμφωνούν. Και υπάρχει και το θέμα της σεξεργασίας. Στους φεμινιστικούς κύκλους, πάντοτε παρατηρούνταν έντονη διαφωνία, ακόμα και σε υψηλούς τόνους, όταν πέφτει στο τραπέζι η σεξεργασία. Δυστυχώς, η συζήτηση για τα σεξεργαζόμενα άτομα γίνεται πολύ συχνά αλλά σπάνια με εκείνα να συμμετέχουν στο διάλογο. Πόση όμως αλήθεια μπορεί να υπάρξει σε μία συζήτηση χωρίς τα άτομα που βιώνουν το θέμα που συζητείται;
Θεωρώ πως τον πρώτο λόγο για κάθε ζήτημα πρέπει πάντα να έχουν τα άμεσα ενδιαφερόμενα άτομα, ιδίως σε μία εποχή που οι μορφές σεξεργασίας πληθαίνουν (καθώς η σεξεργασία περιλαμβάνει, πέραν των εκδιδόμενων ατόμων, τ@ strippers, τ@ ηθοποιούς ερωτικών ταινιών, τα cam models, κ.α.). Για το λόγο αυτό, αποφάσισα να απευθυνθώ στο Δίκτυο Ενδυνάμωσης Σεξεργαζομένων (Δ.Ε.Σ), ώστε να μάθω περισσότερα για την εμπειρία της εργασίας στο χώρο του σεξ. Το Δ.Ε.Σ ιδρύθηκε πριν λίγους μήνες από μια ομάδα αγοριών που εργάζονται στο σεξ, όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν άτομα με τα οποία να μπορούν να μοιραστούν ελεύθερα τις εμπειρίες τους, τις χαρές και τις λύπες τους σε σχέση με τη δουλειά τους. Πολύ γρήγορα πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν ένα δίκτυο που θα στοχεύει στο να ενδυναμώσει την κοινότητα των ατόμων που εργάζονται στο σεξ, να ακούει και να δίνει συμβουλές, να παρέχει νομική υποστήριξη και φυσικά να διεκδικεί δικαιώματα που θα προστατεύουν την κοινότητα. Είναι μια πρωτοβουλία 100% από την κοινότητα για την κοινότητα. Ο Κ.Π. (escort) και ο Α.Α (porn content creator), μέλη του Δικτύου Ενδυνάμωσης Σεξεργαζομένων (Δ.Ε.Σ.) δέχτηκαν να μου μιλήσουν για το χώρο της σεξεργασίας και το στίγμα που έχει διαμορφωθεί γύρω από αυτόν, για να ξεκαθαρίσουν τι απ’ όσα συχνά συνδέουμε με τη σεξεργασία, όντας εκτός αυτής, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και τι όχι.
Σε ποιο επάγγελμα του χώρου εντάσσεστε;
Κ.Π. Είμαι εσκορτ
Α.Α Έχω σελίδα στο Οnlyfans στην οποία ανεβάζω ερωτικά βίντεο δικής μου παραγωγής στα οποία και συμμετέχω
Πώς ξεκίνησε η ιστορία σας ως σεξεργαζόμενα άτομα;
Κ.Π. Ένα καλοκαίρι στη Μύκονο, που δούλευα στον τουρισμό στην εστίαση, μου προτάθηκε από έναν κύριο να πάω μαζί του για ένα αρκετά γενναιόδωρο ποσό το οποίο αντιστοιχούσε
στο ένα δέκατο του μισθού μου – για να καταλάβετε σε μια ώρα θα έβγαζα όσα θα έβγαζα δουλεύοντας τρεις μέρες στην εστίαση. Ε τότε συνειδητοποίησα ότι παραμένω να δουλεύω στην εστίαση της Μυκόνου γιατί μου εξασφάλιζε την διαμονή, αλλά τα λεφτά της σεζόν θα τα έβγαζα από αλλού.
Α.Α. Πάντα φλέρταρα με τα όρια τέχνης – πορνογραφίας, σε blogs που είχα παλιότερα όπου συνόδευα τα κείμενα και τα ποιήματα που έγραφα με συχνά hardcore γυμνές φωτογραφίες μου. Ήμουν απελευθερωμένος σεξουαλικά από μικρός και χρησιμοποιούσα το σώμα μου για να εκφραστώ μέσα από εικόνες. Όταν άρχισα να χρησιμοποιώ το instagram αισθανόμουν μεγάλη καταπίεση με τους ασαφείς περιορισμούς του γύρω από το τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να δημοσιεύσει κανείς και πολύ σύντομα κατάλαβα ότι υπήρχε ζήτηση για κάτι πιο αποκαλυπτικό από μια μεγάλη μερίδα των followers μου και έτσι άνοιξα Οnlyfans, αρχικά για την ελευθερία έκφρασης και σε δεύτερη φάση για τα χρήματα. Είδα όμως ότι πήγαινε καλά και αποφάσισα να το «γυρίσω» στην καθαρή πορνογραφία, χωρίς εικαστικές αφορμές, για να μπορώ να αυξήσω τους συνδρομητές μου και να ανεβάσω λίγο και το κόστος συνδρομής ώστε να μην χρειάζεται να ψάξω για κάποια άλλη δουλειά, γιατί τότε ήμασταν και στην πρώτη καραντίνα και τα πράγματα ήταν δύσκολα.
Είναι το μόνο επάγγελμα που κάνετε αυτή τη στιγμή;
Κ.Π. Όχι. Αλλά ας μην επεκταθούμε καλύτερα…
Α.Α. Ναι είμαι και escort- ακούγεται το ίδιο αλλά είναι δύο πολύ διαφορετικά επαγγέλματα. Το λέω επειδή, το ότι ασχολείται κάποιος με την πορνογραφία δεν σημαίνει ότι είναι και escort, απλώς στην περίπτωση μου, έφερε το ένα το άλλο. Αν και είχα πειραματιστεί με την παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών αρκετές φορές στο παρελθόν, δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το κάνω συστηματικά.
Ο κύκλος σας γνωρίζει για το επάγγελμά σας;
Κ.Π. Οι πολύ στενοί μου φίλοι γνωρίζουν, οι συνάδελφοι μου στον χώρο αυτό γνωρίζουν , η οικογένεια μου και ο ευρύτερος κύκλος γνωριμιών μου δεν γνωρίζει – ούτε οι συνάδελφοι μου στην «πρωινή» μου δουλειά.
Α.Α. Το ξέρει μέχρι και η μητέρα μου. Γενικώς δεν το διαλαλώ αλλά δεν λέω και ψέματα όταν με ρωτάει κάποιος με τι ασχολούμαι. Οκ, μπορεί να πω ψέματα ότι δεν εργάζομαι αυτήν την περίοδο, αλλά το κάνω όταν βαριέμαι να μιλήσω για την δουλειά μου. Όταν λες ότι εργάζεσαι στο σεξ, αρχίζουν οι ερωτήσεις γιατί ο κόσμος ενδιαφέρεται πολύ να μάθει λεπτομέρειες, αλλά, όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι κι εγώ δεν έχω όρεξη να μιλάω για την δουλειά μου όταν είμαι έξω και διασκεδάζω.
Υπάρχει η έννοια της συναίνεσης για ένα σεξεργαζόμενο άτομο;
Κ.Π. Σαφώς και υπάρχει από την στιγμή που επιλέγεις να κάνεις αυτή τη δουλειά. Δηλαδή. αν δεν είσαι θύμα trafficking για σεξουαλική εκμετάλλευση, μπορείς πάντα να αποφασίσεις και με ποιον θα πας και πόσες φορές την ημέρα, τι θα κάνεις και πόσα λεφτά θα πάρεις.
Α.Α. Ναι θα συμφωνήσω. Αν δεν υπάρχει συναίνεση, δεν μιλάμε για σεξεργαζόμενο άτομο, αλλά για θύμα εκμετάλλευσης. Η συναίνεση μπορεί να έχει διαφορετικές μορφές και να έρχεται σε διαφορετικά στάδια της δουλειάς, ανάλογα με το είδος υπηρεσιών που παρέχει το κάθε σεξεργαζόμενο άτομο και τον χώρο στον οποίο εργάζεται. Στον δικό μου τομέα, ειδικά τώρα πια, είναι σχεδόν αδύνατο να δημοσιεύσεις ένα ερωτικό βίντεο σε κάποιο site όπως το PornHub ας πούμε, χωρίς την γραπτή συγκατάθεση όσων συμμετέχουν σε αυτό. Σου ζητούν μέχρι και φωτογραφία ταυτότητας τους.
Έχεις βιώσει κακοποιητικά περιστατικά από πελάτες; Υπάρχει φόβος πως μπορεί να ξεπεράσουν το όριο;
Κ.Π. Υπάρχει ο φόβος , ίσως λίγο περισσότερο από ότι στα sex dates που κάνει κανείς μέσω Grindr ή Tinder, και αυτό γιατί πολλές φορές οι πελάτες είναι μεγαλωμένοι με την ιδέα ότι, αφού πληρώνουν έχουν δίκιο και μπορούν να ζητήσουν ο,τι γουστάρουν, πράγμα που συμβαίνει σε πολλά ακόμη επαγγέλματα. Μου έχει τύχει λοιπόν να έρχομαι στη δύσκολη θέση να προσπαθώ να οριοθετήσω έναν πελάτη, υπενθυμίζοντας του ποιες υπηρεσίες είχαμε συμφωνήσει ότι παρέχω και ποιες όχι.
Α.Α. Αν μιλήσω μόνο ως content creator , τότε πελάτες μου θεωρούνται οι συνδρομητές μου από τους οποίους δεν έχω υποστεί κάποια μορφή βίας. Τα όρια τα ξεπερνούν αυτοί που, τη στιγμή που βλέπουν ένα βίντεο μου, νομίζουν ότι εγώ έχω διάθεση για σεξ, κουβέντα, γνωριμία και έχουν την αξίωση να ενδώσω επειδή πληρώνουν συνδρομή και θυμώνουν όταν συνειδητοποιούν ότι δεν ενδιαφέρομαι να καυλαντίσω μαζί τους. Έχω και haters φυσικα, στο twitter, στο instagram, σε dating apps, οι οποίοι κατά καιρούς μου έχουν γράψει πορνοφοβικά σχόλια ή προσβλητικά μηνύματα αλλά αυτά δεν τα βιώνω κακοποιητικά γιατί είναι σχόλια από αγνώστους. Και “Unless they paying your bills, pay them bitches no mind” όπως λέει και ο RuPaul.
Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η σύνδεση της σεξεργασίας με το trafficking;
Κ.Π. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα όταν εξισώνεται η σεξεργασία με το trafficking. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι είναι το ίδιο πράγμα, γιατί η ετεροκανονική ηθική τους δεν τους επιτρέπει να διανοηθούν ότι μπορεί κάποιος να κάνει αυτή τη δουλειά από επιλογή – το να εξισώνουμε την σεξεργασία με το trafficking είναι σαν να εξισώνουμε την αγροτική παραγωγή όλης της χώρας με τα θύματα εξαναγκαστικής εργασίας στις φραουλοπαραγωγές της Μανωλάδας. Δηλαδή, ενώ μπορεί πολύς κόσμος να μην θέλει να δουλέψει στην αγροτική παραγωγή , μπορούν τουλάχιστον να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να υπάρχει κι άλλος κόσμος που το κάνει από επιλογή, και είναι ακριβώς αυτός ο λόγος που σε αυτήν την περίπτωση δεν εξισώνεται η εργασία από επιλογή με το trafficking, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στην περίπτωση της σεξεργασίας για τους ηθικούς λόγους που είπα.
Α.Α. Ναι αυτό ακριβώς. Το ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται ανθρώπους για να μαζεύουν φράουλες ή να ράβουν ρούχα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να αγοράζουμε ρούχα και φρούτα, ούτε ότι πρέπει να απαγορευτούν οι φράουλες. Πρέπει απλώς να σταματήσουν οι άνθρωποι να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους. Και ίσως καλό θα ήταν να προσέχουμε κι εμείς από που «ψωνίζουμε». Δεν είναι η ζήτηση που προκαλεί την διαφθορά και θέλω να πιστεύω ότι κανείς δεν ψάχνει για θύματα trafficking όταν θέλει να κάνει έρωτα. Η σύνδεση σεξεργασίας με το trafficking αδικεί και τους πελάτες και τους σεξεργαζόμενους. Οι πελάτες των σεξεργαζόμενων ατόμων δεν είναι εκμεταλλευτές, δεν είναι «κακοί» άνθρωποι. Και δεν είναι οι ίδιοι με αυτούς που επιλέγουν να πάνε με κάποιον γνωρίζοντας ή υποπτευόμενοι ότι είναι θύμα trafficking- αυτοί είναι πελάτες των εκμεταλλευτών του θύματος. Αυτοί είναι βιαστές.
Παρατηρείς διαφορά στο πώς αντιμετωπίζει η κοινωνία και τα ΜΜΕ τις θηλυκότητες στη σεξεργασία, σε σχέση με τις αρρενωπότητες;
Κ.Π. Βασικά δεν ασχολούνται με τις αρρενωπότητες τόσο όσο με τις θηλυκότητες και αυτό γιατί υπάρχει μεγαλύτερο στίγμα στη γυναίκα που εκδίδεται. Γιατί σε μια πατριαρχική κοινωνία οι άντρες που κάνουν πολύ σεξ είναι μάγκες ειδικά αν βγάζουν και χρήματα από αυτό ενώ οι γυναίκες αν κάνουν πολύ σεξ είναι ηθικά μεμπτές και κατακριτέες τσούλες. Αυτή η κανονικοποίηση στην σεξεργαζόμενη αρρενωπότητα την κάνει πιο αόρατη και λιγότερο αξιοσημείωτη για τα ΜΜΕ και την κοινωνία. Η εσφαλμένη σύνδεση της σεξεργασίας με την βία και η αυξημένη ευαλωτότητα των θηλυκοτήτων στην σεξεργασία κάνει τις σεξεργαζόμενες θηλυκότητες να “πουλάνε” περισσότερο και στις ταινίες και στις ειδήσεις και στην κοινωνία γενικότερα. Έτσι ο κόσμος μαθαίνει να περιμένει μια τραγική ιστορία πίσω κάποια γυναίκα που αποφασίζει να κάνει αυτήν τη δουλειά και, ας μην ξεχνιόμαστε, επειδή η ετεροκανονικότητα κάνει τους αγοραστές των σεξουαλικών υπηρεσιών να είναι κυρίως άντρες, οι θηλυκότητες που κάνουν αυτή τη δουλειά είναι και αριθμητικά περισσότερες.
Α.Α. Η ελληνική κοινωνία θεωρεί συχνά αυτονόητο ότι μια γυναίκα που «εκδίδεται» το κάνει γιατί δεν έχει καμία άλλη επιλογή, καμία άλλη ικανότητα κι ότι για να έχει στραφεί σε μια τέτοια δουλειά, έχει αποτύχει σε όλα τα άλλα. Σπάνια ρωτάει κάποιος μια σεξεργαζόμενη γυναίκα τι σπούδασε ή αν κάνει και κάποια άλλη δουλειά παράλληλα. Ενώ αντιθέτως εμένα και πολλά σεξεργαζόμενα αγόρια που γνωρίζω, πάντα μας ρωτάνε και τι άλλο κάνουμε. Ακόμη κι όταν λες ότι δεν ασχολείσαι με κάτι άλλο, θέλουν να μάθουν τι έκανες πριν ή τι σχέδια έχεις για το μέλλον. Η κοινωνία λοιπόν θεωρεί ότι η σεξεργασία για έναν άντρα είναι μια επιλογή, μια φάση, είναι κουλ, είναι σέξι, είναι ευκαιρία για περισσότερο σεξ που κάτι τέτοιο είναι πάντα καλό αν είσαι άντρας, ενώ για μια γυναίκα είναι κατάντια, είναι το τέλος του δρόμου. Η εικόνα που φέρνουν στο μυαλό τους οι περισσότεροι όταν μιλάς για έναν άντρα σεξεργαζόμενο, είναι αυτή του συνόδου πολυτελείας, του Ρίτσαρντ Γκιρ. Ενώ όταν μιλάς για για θηλυκότητες στην σεξεργασία, φαντάζονται κατευθείαν τους νταβατζήδες τους. Υπάρχουν και αγόρια που εργάζονται στο σεξ στον δρόμο, από επιλογή ή για λόγους επιβίωσης και υπάρχουν και θηλυκότητες που βγάζουν περισσότερα χρήματα από τους πελάτες τους, είναι πιο μορφωμένες από τους πελάτες τους και τους αρέσει και πολύ η δουλειά τους. Μια ακόμη λανθασμένη εντύπωση που έχουν πολλοί άνθρωποι είναι ότι οι πελάτες είναι μόνο άντρες. Κανείς δεν φαντάζεται ότι μπορεί και μια θηλυκότητα να ενδιαφέρεται να απολαύσει τις υπηρεσίες ενός σεξεργαζόμενου ατόμου. Κανείς δεν φαντάζεται μια γυναίκα να γυρνάει σπίτι μετά την δουλειά, να αράζει στον καναπέ της, να ανοίγει τριάντα πέντε καρτέλες στο PornHub και να αυνανίζεται.
Πώς αντιμετωπίζει ο κλάδος τον κίνδυνο των Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων;
Κ.Π. Δεν μπορώ να απαντήσω για ολόκληρο τον κλάδο όπως δεν μπορώ να απαντήσω για όλον τον σεξουαλικά ενεργό πληθυσμό της χώρας . Όσοι κάνουμε σεξ με πολλούς συντρόφους, αποφασίζουμε πώς θα προστατεύσουμε και τον εαυτό μας και τους συντρόφους μας. Προσωπικά δεν κάνω απροφύλακτο σεξ ούτε στη δουλειά μου ούτε στην προσωπική μου ζωή, ακόμα και αν επιμείνει ο ερωτικός σύντροφος, είτε είναι πελάτης είτε όχι. Επιτρέψτε μου ωστόσο να σταθώ στην ίδια την ερώτηση σας , τονίζοντας ότι ελοχεύει ο κίνδυνος σύνδεσης της σεξεργασίας με την διασπορά ΣΜΝ πράγμα που μπορεί να είναι τρομερά επικίνδυνο ειδικά αν θυμηθούμε την διαπόμπευση των «οροθετικών ιερόδουλων» το 2012.
Α.Α. Και εγώ θα μιλήσω προσωπικά. Το μόνο που έχει αλλάξει στον τρόπο που προστατεύομαι από τα ΣΜΝ, τώρα που εργάζομαι στο σεξ, σε σχέση με το παρελθον, είναι ότι παίρνω PrEP, γιατί στον χώρο της πορνογραφίας υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση για bareback σεξ, δηλαδή για σεξ χωρίς προφυλακτικό. Φυσικά απαιτώ και από τους παρτενέρ μου στα βίντεο αυτά να παίρνουν κι εκείνοι PrEP ή να γνωρίζουν το status τους και να με ενημερώνουν για αυτό. Εδώ ίσως αξίζει να αναφερθούμε στην PrEP γιατι πολύς κόσμος δεν γνωρίζει την ύπαρξη της ή δεν πιστεύει στην αποτελεσματικότητα της. PrEP σημαίνει προφύλαξη πριν την έκθεση. Είναι αγωγή κατά την οποία ένα χάπι σε προστατεύει από τον ιό HIV σε ποσοστό περίπου 99%. Λαμβάνεται καθημερινά από κάποιον που είναι αρνητικός στον HIV, με στόχο να παραμείνει αρνητικός. Είναι διαθέσιμη σε πολλες χώρες όπου δίνεται και δωρεάν σε άτομα που κρίνεται «απαραίτητη» η χρήση της, όπως οι sex workers και γενικώς τα άτομα με έντονη σεξουαλική ζωή. Στην Ελλάδα ακόμη δεν είναι διαθέσιμη αλλά μπορεί να την παραγγειλει κάποιος νόμιμα και με ασφάλεια από το εξωτερικό, αρκεί να γνωρίζει από πού. Δυστυχώς στην Ελλάδα πολλοί είναι αυτοί που λένε ψέματα ότι παίρνουν PrEP για αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στα μέτρα προστασίας που παίρνουν οι άλλοι. Ακόμη κι όταν κάποιος μας λέει ότι παίρνει PrEP ή ότι έχει εξεταστεί πρόσφατα καλό είναι να μην αρκούμαστε σε αυτά.
Υπάρχει εργασιακή εκμετάλλευση στη σεξεργασία;
Κ.Π. Μιλώντας για εργασιακή εκμετάλλευση παίρνουμε ως δεδομένο ότι η σεξεργασία είναι εργασία και αυτό είναι ήδη θετικό. Όπως σε κάθε άλλη εργασία, μπορεί να υπάρχει και εκμετάλλευση, είτε είσαι δάσκαλος σε ένα ιδιωτικό σχολείο και δουλεύεις απλήρωτες υπερωρίες είτε είσαι σερβιτόρος σε ελληνικό νησί το καλοκαίρι. Ο βαθμός της εκμετάλλευσης πιστεύω πως σχετίζεται με δυο βασικούς παράγοντες, την έλλειψη ενός νομοθετικού πλαισίου που να προστατεύει τα σεξεργαζόμενα άτομα και το ποια προνόμια έχει το άτομο που εργάζεται στο σεξ. Τα λιγότερο προνομιούχα άτομα, είναι πιο ευάλωτα στην εκμετάλλευση ειδικά όταν μιλάμε για ανισότητες που σχετίζονται με την τάξη, το φύλο την εθνικότητα και άλλα.. Και φυσικά το γεγονός ότι η σεξεργασία στην Ελλάδα καθίσταται παράνομη από τον τρέχοντα νόμο ν.2734/1999 κάνει τα άτομα που εργάζονται στο σεξ να φοβούνται να καταγγείλουν την όποια εκμετάλλευση μπορεί να υφίστανται.
Α.Α. Και πάλι θα σταθώ στον δικό μου τομέα, δηλαδή το Οnlyfans, στο οποίο δεν μπορεί να υπάρξει εκμετάλλευση εκτός κι αν κάποιος θεωρεί τις κρατήσεις της πλατφόρμας από τα έσοδα υπερβολικές. Ακόμη και με αυτές τις κρατήσεις όμως, παραμένεις αφεντικό του εαυτού σου, αποφασίζεις εσύ πόσα θα βγάζεις και δεν σε υποχρεώνει κανείς να κάνεις κάτι που δεν θέλεις. Υπάρχει πάντα ο φόβος της «έξωσης» από τέτοιες πλατφόρμες, όπως παραλίγο να γίνει πρόσφατα με το Οnlyfans όταν ανακοίνωσε ότι θα απαγόρευε την πορνογραφία, πράγμα που τελικά δεν έγινε, αλλά προκάλεσε μια ανασφάλεια την οποία μπορώ να συγκρίνω με την ανασφάλεια και την αδικία που οποιοσδήποτε μπορεί να νιώθει με την δουλειά του και όχι με εκμετάλλευση η οποία σχετίζεται με την σεξεργασία.
Ποιες αλλαγές παρατηρείς στο χώρο, σήμερα που πολλές μορφές σεξεργασίας γίνονται διαδικτυακά, χωρίς μεσάζοντες ανάμεσα στο εργαζόμενο άτομο και στον πελάτη;
Υπάρχει πρόβλημα με τη φετιχοποίηση του χώρου;
Κ.Π. Νομίζω ότι αυτό που δίνει το ίντερνετ είναι και περισσότερη ελευθερία στα άτομα που εργάζονται στο σεξ αλλά και ένα άνοιγμα του χώρου που ίσως να μην είχαν οι offline μορφές σεξεργασίας. Δηλαδή ένα πιο παχουλό άτομο μπορεί να αποκλειόταν από την πρόσληψη του σε ένα στούντιο από τους μεσάζοντες, ενώ μέσω του Διαδικτύου ο καθένας μπορεί να βρει δουλειά και πελάτες στους οποίους έχει πέραση. Φυσικά ένα άλλο μεγάλο plus ειναι οτι το διαδίκτυο αφενός μας επιτρέπει να δουλεύουμε ο,τι ώρες θέλουμε, όσες και όποιες μέρες θέλουμε, να διαλέγουμε τον αριθμό των πελατών κ.ο.κ κι αφετέρου μπορεί να είναι και πιο ασφαλές από το να βρίσκεσαι εκτεθειμένος σε ένα πεζοδρόμιο όπου μπορεί ο καθένας να περάσει και να σου πετάξει μέχρι και πέτρες, όπως συχνά καταγγέλουν οι τρανς σεξεργάτριες που δουλεύουν στον δρόμο. Όσον αφορά τη φετιχοποίηση, νομίζω ότι σχεδόν όλοι και όλες μας έχουμε φαντασιωθεί πώς θα ήταν το σεξ με έναν αγαπημένο μας πορνοστάρ και αυτό από μόνο του μπορεί να κάνει την σεξεργασία σέξι στη συνείδηση του κόσμου αλλά και των ατόμων που εργάζονται στο σεξ. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με αυτό αρκεί τα άτομα που αποφασίζουν να μπουν σε αυτόν τον χώρο να είναι συνειδητοποιημένα και πάνω από όλα ενήλικα. Γιατί το ότι φαίνεται σέξι ένα επάγγελμα δεν σημαίνει ότι είναι σέξι όλες τις ώρες.
Α.Α. Το στίγμα που αντιμετωπίζουν τα πιο «παραδοσιακά» σεξεργαζόμενα άτομα είναι πολύ πιο έντονο από αυτό που έχουμε να διαχειριστουμε όσοι εργαζόμαστε διαδικτυακά. Ίσως επειδή πολύς κόσμος δεν αντιλαμβάνεται καν ότι η πορνογραφία είναι σεξεργασία. Δεν ξέρω κατα πόσο τα σεξεργαζομενα άτομα που έχουν, για παράδειγμα, συνηθίσει να βρίσκουν πελάτες στον δρόμο και άρα να εκτίθενται σε διάφορους κινδύνους, έχουν στραφεί στις ψηφιακές αγγελίες, ώστε να σχολιάσω την διαφορά που μπορεί να έχει φέρει στην καθημερινότητα τους και στην εργασία τους αυτή η ψηφιακή σεξουαλική επανάσταση που φέρνει φυσικά και τα δικά της προβλήματα. Απο την μια το slut shaming απο πορνοφοβικούς που δεν εχουν θέμα με το να φωτογραφίζω τον κώλο μου και να τον ανεβάζω στο instagram, αλλά το θεωρούν ανήθικο να βγάζω χρήματα πουλώντας την φωτογραφία αυτή στο Οnlyfans, από την άλλη η συνεχής εντύπωση ότι κάνω αυτή την δουλειά μόνο για την καύλα μου και ότι τα χρήματα είναι απλώς ένα bonus, και, τέλος, η εντύπωση ότι, επειδή κάνω αυτή τη δουλειά είμαι πάντα «στην πρίζα», μια ανεξάντλητη μηχανή του σεξ που μπορεί να κάνει τα πάντα, που δεν λέει όχι σε κανέναν, ο ιδανικός εραστής, ο άντρακλας, ο γαμιάς. Εγώ, που αφού τραβήξω ένα βίντεο, κάθομαι μετά δυο μέρες και το μοντάρω ακούγοντας τραγούδια από μιούζικαλ του Broadway, φορώντας τις πυτζάμες μου που έχουν πάνω συννεφάκια ή ανανάδες και απαντώ παράλληλα στα μηνύματα συνδρομητών μου, οι οποίοι μόλις έχουν δει ένα βίντεο που ανέβασα πριν από δύο εβδομάδες και νομίζουν ότι αυτήν τη στιγμή κυκλοφορώ στο σπίτι γυμνός με τα παράθυρα ανοιχτά.
Θεωρείς πως οι νέες μορφές σεξεργασίας μέσω διαδικτύου, οι οποίες βασίζονται στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματος, οδηγούν στην ενδυνάμωση ή ανισχυροποίηση του αγώνα κατά της πατριαρχίας;
Κ.Π. Νομίζω δεν είναι άσπρο ή μαύρο. ‘Οπως σχεδόν με όλα τα κοινωνικά φαινόμενα και τις δομικές ανισότητες, είναι μάλλον σκοπιμότερο να βλέπουμε τα υπερ και τα κατά που φέρνει το διαδίκτυο. Από τη μια, όπως είπα και πριν, το ιντερνετ επιφέρει μια εκδημοκράτιση στη σεξεργασία, ένα άνοιγμα του χώρου που σε κάποιο βαθμό τον απαλλάσσει από παλαιολιθικά πρότυπα ομορφιάς και ηθικής ώστε όλα τα σώματα να μπορούν να αναδεικνύονται – αν όχι να διαφημίζονται – ως σέξι, και μάλιστα σε συνθήκες αυτοδιάθεσης, όπως πολύ σωστά λέτε. Και σε σχέση με την πατριαρχία, αυτό σημαίνει – ανάμεσα σε άλλα – ότι ένας άντρας που εργάζεται στο σεξ μέσω webcamming μπορεί, για παράδειγμα, να αναδεικνύει ελεύθερα και τη θηλυκότητα του ή έστω την όποια αποστασιοποίηση του από τα πρότυπα αρρενωπότητας που δε θα μπορούσε μάλλον να κάνει εύκολα σε ένα παραδοσιακό στριπτιτζάδικο. Για να μην πω οτι, λόγω ετεροκανονικότητας και πατριαρχίας, είναι ελάχιστα τα στριπτιτζάδικα με άντρες strippers για άντρες πελάτες. Από την άλλη, μιλάμε για μια οικονομία αρεστότητας, στα πλαίσια της οποίας μετράμε likes, followers και φυσικά, στη σεξεργασία μετράμε και έσοδα. Αυτό σημαίνει ότι και πάλι, για να πουλάς περισσότερο, θα πρέπει σε μεγάλο βαθμό να στραφείς σε πατριαρχικές σταθερές αρρενωπότητας – όπως πχ να αποκτήσεις μυώδες σώμα, κ.λπ. Αρα, δεν μπορούμε να μιλάμε για αποδυνάμωση ή ισχυροποίηση του αγώνα κατά της πατριαρχίας αλλά και τα δυο μαζί.
Α.Α. Καταρχάς δεν μπορώ να φανταστώ μια κοινωνία στην οποία έχει καταρρεύσει και ξεχαστεί η πατριαρχία, χωρίς να φανταστώ στην κοινωνία αυτή ανθρώπους που εργάζονται στο σεξ χωρίς φόβο και πελάτες που αναζητούν το σεξ αυτό χωρίς ντροπή. Οποιαδήποτε μορφή σεξεργασίας βασίζεται στην αυτοδιάθεση, ενισχύει τον αγώνα κατα της πατριαρχίας ακόμη και ακουσίως. Δεν μου φαίνεται λιγότερο ακτιβιστικό το να γδύνεσαι μπροστά σε μια κάμερα και να σε βλέπουν live 500 άνθρωποι από το να εργάζεσαι στον δρόμο. Είναι όμως σίγουρα λιγότερο επικίνδυνο. Και για να είμαι ειλικρινής, όσο και αν δεν της φαίνεται, η σεξεργασία μέσω διαδικτυου μπορεί να είναι αρκετά πιο «δημόσια» από τις πιο παραδοσιακές μορφές της. Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να κρύψεις ότι έχεις μια σελίδα στο Οnlyfans, οταν την προωθείς συνεχώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιείς. Δηλαδή μπορεί εγώ να έχω Χ συνδρομητές, αλλά ξέρουν τι δουλειά κάνω και οι χιλιάδες άνθρωποι που με ακολουθούν στο twitter. Θέλοντας και μη, λοιπόν, την στιγμή που ανοίγεις την κάμερα σου, πολεμάς την πατριαρχία. Το ποιοι από όλους αυτούς τους new age σεξεργαζόμενους θα βγουν στους δρόμους μαζί μας να διεκδικήσουν δικαιώματα θα φανεί στην πορεία. Ο κόσμος όμως δεν αλλάζει μόνο στον δρόμο, ο κόσμος ξεκινάει να αλλάζει μέσα στα σπίτια μας.
Είναι γεγονός πως ο νόμος αμελεί τα δικαιώματα των σεξεργαζομένων. Ποιες ασφαλιστικές δικλείδες πιστεύεις πως χρειάζεται να υπάρξουν νομικά, ώστε να κατοχυρωθεί η ασφάλεια σας;
Κ.Π. Πρώτο και κύριο, να μπορούμε να ασφαλιζόμαστε, να πληρώνουμε τους φόρους μας και να μπορούμε να έχουμε δωρεάν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά και δικαίωμα να πάρουμε σύνταξη από αυτή τη δουλειά. Επίσης, η αποποινικοποίηση της σεξεργασίας θα σήμαινε ότι θα μπορούμε να πάμε στην αστυνομία να καταγγείλουμε ενα περιστατικό βίας ή έναν εκβιασμό, χωρίς να φοβόμαστε ότι θα βρεθούμε να είμαστε θύτες λόγω της δουλειάς μας. Και αυτό είναι κάτι που το ξέρουν οι πελάτες – κι ίσως να το εκμεταλλεύονται. Σου λέει ο άλλος, “τι θα κάνει; αφού είναι παράνομος δε μπορεί να με καταγγείλει”. Και ισχύει, φοβάσαι να πας στην αστυνομία για εργασιακά θέματα όταν δουλεύεις στο σεξ.
Α.Α. Συμφωνώ απόλυτα και θα προσθέσω ότι η αποποινικοποίηση θα βοηθούσε και στην καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος καθώς πολλοί χρησιμοποιούν το φαιδρό επιχείρημα ότι για να είναι παράνομο κάτι, είναι και κακό. Και θα βοηθούσε πολύ τους ανθρώπους να καταλάβουν επιτέλους την διαφορά ανάμεσα στο trafficking και την σεξεργασία.
Θεωρείς πως η σεξεργασία δεν αφήνει πεδίο στα άτομα να αναπτύξουν προσωπικές ερωτικές σχέσεις;
Κ.Π. Δε φταίει η σεξεργασία, η ετεροκανονικότητα φταίει με τα μοντέλα μονογαμικών δεσμεύσεων που επιβάλλει, τα οποία όμως βλέπουμε ότι αποτυγχάνουν ολοένα και περισσότερο ανεξάρτητα από το αν εργάζεται κανείς στο σεξ. Πολλοί από τους πελάτες μου άλλωστε είναι παντρεμένοι ή σε μακροχρόνιες σχέσεις. Κι όμως, έχουμε μάθει δυστυχώς να βλέπουμε τα σώματα των ανθρώπων που αγαπάμε και ερωτευόμαστε σαν κτήματα μας. Να πω επίσης ότι έχει τύχει να ερωτευτώ πελάτες μου και να με ερωτευτούν ή να κάνω πολύ καλούς φίλους όταν το σεξ γίνει χλιαρό με τον καιρό. Οπότε πάλι δε μπορώ να πω ότι η σεξεργασία δυσκολεύει τις ερωτικές προσωπικές σχέσεις. Μάλλον αλλού είναι οι ρίζες των προβλημάτων στις ερωτικές σχέσεις μας σήμερα.
Α.Α. Κι ας μην την συμμερίζομαι, καταλαβαίνω την ανάγκη των ανθρώπων για αποκλειστικότητα και ότι αυτό μπορεί να μην τους επιτρέπει να κάνουν σχέση με ένα σεξεργαζόμενο άτομο. Ακόμη και σεξεργαζόμενα άτομα που έχουν σχέση απαιτούν καμία φορά αυτήν την αποκλειστικότητα από τους μη-σεξεργαζόμενους συντρόφους τους γιατί, μπορεί να φαίνεται αδιανόητο σε κάποιον εκτός του χώρου, αλλά στο μυαλό του σεξεργαζόμενου το σεξ με έναν πελάτη δεν είναι απιστία, πολύ απλά γιατί δεν είναι. Παρόλα αυτά, ένα πρόβλημα που εντοπίζω όταν προσπαθώ να συνδυάσω την δουλειά μου με την ύπαρξη ενός σταθερού ερωτικού συντρόφου, είναι το σεξ. Έχω αποφύγει να κάνω σεξ πριν από ένα γύρισμα για το onlyfans, για ευνόητους λόγους και έχω αποφύγει να κάνω σεξ μετά από γύρισμα, γιατί πολύ απλά δεν έχω άλλη αντοχή. Από την στιγμή λοιπόν που η δουλειά μου με κάνει σωματικά λιγότερο διαθέσιμο στον άνθρωπο μου, ναι, μπορώ να καταλάβω πως δεν φταίει μόνο η εμμονή των ανθρώπων με αυτό το αποτυχημένο και υποκριτικό μοντέλο σχέσης που έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε ως σχέση, έρωτα, αγάπη, φταίει και η δουλειά μου ή μάλλον η σχέση που έχω εγώ με την δουλειά μου.
Ποιες θα ήταν οι συμβουλές σου σε ένα άτομο που τώρα ξεκινά την ένταξή του στο χώρο της σεξεργασίας;
Κ.Π. Θα του έλεγα για αρχή να σκεφτεί ξανά αν είναι έτοιμο να δει το σεξ σαν μια εμπορεύσιμη υπηρεσία γιατί και αυτό απαιτεί μια ωριμότητα. Θα πρότεινα επίσης να είναι out and proud σε αγαπημένα πρόσωπα ή τελοσπάντων να έχει πρόσωποα αναφοράς, πχ φίλους ή συναδέλφους, με τους οποίους να συζητά τις εμπειρίες του, να τις βάζει σε λέξεις και να μπορεί να μαθαίνει από αυτή τη διαδικασία ή και να αποφορτίζεται από τυχόν αρνητικά περιστατικά. Ή έστω να μπορεί να μοιραστεί τη χαρά του. Δηλαδή, είναι σημαντικό να έχεις έναν άνθρωπο να πεις “χθες έβγαλα 200 ευρώ” ή “χθες πήγα σε ένα ραντεβού και παραλίγο να ερωτευτώ τον πελάτη”, ή “μου έτυχε ένας που με προσέβαλε κι αισθάνθηκα άσχημα”. Και αυτό δεν το έχουμε εύκολα, όπως σε άλλες δουλειές, λόγω του στίγματος. Και μη ξεχνάμε ότι αυτό ήταν κι η βασική αφορμή που ιδρύθηκε το Δίκτυο μας. Επίσης, είναι σημαντικό να έχουμε πλάνο και συνείδηση του τι κάνουμε και γιατί. Δηλαδή, εντάξει, παίρνεις την απόφαση να το κάνεις. Προσπάθησε να αναλογιστείς: Ποια είναι τα κίνητρα σου; Πόσο καιρό σκοπεύεις να κάνεις αυτή τη δουλειά; Θα το κάνεις full time; Πότε σκοπεύεις να σταματήσεις; Αποταμιεύεις για όταν δεν θα μπορείς να δουλέψεις σε αυτό; Γιατί δεν είναι και μια δουλειά που μπορείς εύκολα να κάνεις μέχρι τα γεράματα σου.
Α.Α. Συμφωνώ και το μόνο που έχω να προσθέσω από την σκοπιά του content creator είναι αυτό που λέω σε όσα άτομα μου έχουν ζητήσει συμβουλές πριν ανοίξουν Οnlyfans: Να θεωρείς δεδομενο οτι αυτά που δημοσιεύεις στην σελίδα σου, θα τα δουν και ανθρωποι που δεν ειναι συνδρομητές σου, και οτι, ακόμη κι αν τα διαγράψεις απο την σελιδα σου, αυτά θα είναι διαθέσιμα κάπου σε μια γωνια του ίντερνετ για παντα. Οπότε προσπάθησε να δημοσιεύεις υλικό για το οποίο είσαι υπερήφανος/η. Α, και να έχεις ενηλικιωθεί!
Άφησα για το τέλος το πιο αμφιλεγόμενο ζήτημα: Υπάρχει ελεύθερη βούληση στη σεξεργασία, ή η επιλογή της είναι πάντοτε αποτέλεσμα εκβιασμού ή οικονομικής δυσχέρειας;
Κ.Π. Από τη στιγμή που με ρωτάτε για τη σεξεργασία και άρα όχι για θύματα τράφικινγκ, φυσικά και υπάρχει. Τώρα τα κίνητρα για τα οποία αποφασίζει ένα άτομο να μπει στο χώρο της σεξεργασίας διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Για μια τρανς θηλυκότητα που έχει ελάχιστες δυνατότητες να απορροφηθεί στην αγορά εργασίας λόγω του συντηρητισμού και της τρανσφοβίας που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία μπορεί τα κίνητρα να είναι καθαρά οικονομικά. Για ένα αγόρι με εσωτερικευμένη ομοφοβία που αρνείται να παραδεχτεί ότι ψιλογουστάρει να πηγαίνει να με άντρες κι ίσως έχει και μια σχέση με κοπέλα, η ιδέα ότι πληρώνεται κάνοντας σεξ με άντρες ίσως γίνεται μια καλή δικαιολογία για να αισθάνεται λιγότερο ενοχικά που ικανοποιεί μια ομοερωτική επιθυμία. Τα παραδείγματα είναι πολλά και κάθε περίπτωση μοναδική αλλά στην τελική το άτομο επιλέγει να μπει στη σεξεργασία.
Α.Α. Η οικονομική δυσχέρεια δεν αποκλείει την ελεύθερη βούληση. Υπάρχουν πάρα πολλά επαγγέλματα που δεν θα έκανε ποτέ κάποιος, ούτε και αν ήταν ζήτημα επιβίωσης για αυτόν. Για κάποιον μπορεί το μόνο πράγμα που δεν θα έκανε ποτέ για τα χρήματα να είναι η σεξεργασία, για κάποιον άλλο το να μαζέψει σκουπίδια, για κάποιον άλλο το να γίνει δικηγόρος. Από οικονομική δυσχέρεια κάνουν όλοι οι άνθρωποι όποια δουλειά κι αν κάνουν. Αν είχαμε λεφτά δεν θα δουλεύαμε, θα ταξιδεύαμε.
Η ΦΥΛ.ΙΣ. ΑΠΘ ευχαριστεί θερμά το Δίκτυο Ενδυνάμωσης Εργαζομένων (Δ.Ε.Σ.) για την παραχώρηση της συνέντευξης!